DUR DİYECEK

SESSİZİM

Her gün bir plan içindeyim sanki, zaman mekan veya an kollar gibiyim hayata karşı, haksızlıklara meydan okumak isterken haksızlık yapar gibiyim kendi kendime, söylemelimiyim yoksa söylememelimiyim , ah farklı olsaydı her şey ah farklara karar vere bilseydim keşkeler olmadan, ah meydan okuya bilseydim isteklerimin karşısında duran her şeye, ah demeden bir hayat yaşasaydım, ama olmadı mı yoksa olması içini bir çapa harcamadım mı? kim suçlu zaman mekan mı, yoksa sadece ben, cesaretsi korkak mı. Ama az kaldı sanki öğle his ediyorum, sessizliği bozup sesleneceğim zamana, o zaman bağıracağım içimdeki gerçek beni, o zaman duyacak, belki kızacak, belki şaşıracak, belki de korkacak ama o zaman tüm bencilliğim ile ona bıraka cam sessizliği ve bekliyeceğim onun sesizliğini, olabildiğince  heycan ve cesaretle...